Historie.

Znowu nie wiem od czego zacząć. Mój wzrok błądzi między ekranem laptopa, leżącą obok książką, o której chcę napisać, a pustką. Nieobecny wzrok, spojrzenie utkwione w niewidocznym punkcie zdarza mi się często, chociaż tak naprawdę przed oczami przesuwają mi się obrazy, na które nie zawsze chcę patrzeć. Nie oglądam horrorów, nie bawią mnie filmy akcji,...

Nie wierzę.

Nie wierzę w autorytety, tytuły ani grube, zakurzone księgi. Nie potrzebuję w życiu ich prawd. Ich prawdy nie pasują do mojej. Ich prawdy rozciągają się jak stara guma próbując dopasować do zmieniającej rzeczywistości, a z pęknięć na powierzchni wychodzą insekty. Ich prawdy lepią się i cuchną wszystkimi rodzajami lęku. Każde ich dotknięcie zostawia w tobie...

Nie chcę spłonąć.

Za moim oknem już nie tańczą zielone liście. One wszystkie opadły odsłaniając szare konary i spróchniałą szopę sąsiadów. Nocna wędrówka księżyca po niebie wciąż się odbywa, a ja wciąż ją czasem obserwuję i jest to chyba jedyna pewna rzecz w moim obecnym życiu. Cokolwiek się wydarzy, grawitacja wciąż tu będzie, będzie Księżyc krążący wokół Ziemi...

Moje ciało nie jest moje.

Dziś od rana czekałam. Czekałam, aż ktoś zadecyduje, czy usunięcie z mojej macicy płodu, którego wrodzone wady nie pozwolą mu na przeżycie po urodzeniu, jest legalne. Nie bardzo rozumiem, dlaczego decydować o tym ma ktoś, a nie ja, ale widać tak ułożony jest świat. No więc czekałam i okazało się, że nie. Że to nie...

Człowiek człowiekowi człowiekiem, a człowiekini człowiekini człowiekini.

Nie jestem językoznawcą. Ani językoznawczynią. Niemniej, jeśli miałabym porzucić bycie fizykiem (fizyczką), to chyba właśnie dla grzebania w słowach. Fascynuje mnie jak język płynie. Mimo, że próbuje się go związać zbiorem zasad, on i tak robi co chce. Zwłaszcza teraz, przy nieograniczonych możliwościach komunikacji i szalonym świecie, na którym żyjemy. Ostatnio słuchałam podkastu Muda Talks...